Οι σκέψεις μου κάμπιες. Παραλίγο πεταλούδες.
Κι εγώ βολεμένη στο κουκούλι που μου έπλεξα για να βρω θαλπωρή.
Παρ'ολίγον ενήλικη.
Έρχεται ο Σεπτέμβρης. Το δώρο μου ήταν κάθε φορά "γενέθλια on the road",
όπως ήξερες πως μ'αρέσει.Παραλίγο για πάντα.
Θα σε κλαίω κάθε Φθινόπωρο;
Νομίζω πως αυτή τη φορά στ' αλήθεια κλαίω για μένα.
Παραλίγο, πάλι για σένα.
Μου δημιούργησες μια θλίψη ίσως γιατί αγαπάω το Φθινόπωρο, ίσως γιατί δεν θα γιορτάζω τα γενέθλιά μου πια, ίσως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τα γιορτάζεις Μαρία . Κάθε Φθινόπωρο.Τα χρόνια μας πιστοί συνοδοιπόροι και χαμάληδες του εαυτού μας.Τους οφείλουμε έστω μια πρόποση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλαίμε πάντα για εμάς
ΑπάντησηΔιαγραφή