Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Deep-ression

Πάλι έχασες το κλειδί. Τριγυρνάς σε μυστικούς διαδρόμους
που μυρίζουν απόγνωση.
Τα φώτα τα έσβησαν οι φόβοι σου.
Μιλάς συννεφιασμένες λέξεις και δακρύζεις κραυγές.
Με κατηγορείς για την αναίδεια του χαμόγελου μου.
Εγώ , απλά, σε αδικώ γιατί με τρομάζεις.
Το κλειδί είναι κρυμμένο κάτω από μιαν ανάσα.
Keep breathing.




Lady? Yes, Bird?

It's cold, I know
Bird, I cannot see a thing
It's all in your mind



I'm worried
No one will come to see us
Maybe they come but we just don't see them



What do you see?
I see what's outside



And what exactly is outside?
It's grown-ups
Well, maybe if we scream they can hear us
Yeah, maybe we should try to scream



Ok, Bird



Help, help, can you hear us now?
Hello, help
Hello it's me
Hey, can you see, can you see me?
I'm here



Nana come and take us
Hello
Are you there?
Hello



I don't think they can hear us
I can hear you, Lady
You want to come with me maybe?



Will you be nice to me, Bird?
You're always nice to me because you're my friend



I'll try, but sometimes I make mistakes
Nana says that we all make mistakes
Maybe we should scream more
Yes, Bird let's scream more



Help, help us, come on, help
Hello
Help
Hello
We're lost



I think they cannot see us
Nobody likes us
But they all seem so big
Maybe we should just jump



What if we fall from the bridge
And then nobody can catch us
I don't know let's just see what happens
Okay



Come with me
Shall we do it together? Yeah



1 2 3, aah



Lady? Yes, Bird?
It's cold, I know
Bird, I cannot see a thing
It's all in your mind

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Σε Μι και σε Σιγμα

                                                   ή σκέψεις μιας αναγνώστριας


Μαρτυρώ αγάπη ,την ώρα που μοιράζονται οι λέξεις,
άζυμες σαν άρτος,
και κυλάν οι μουσικές
σε ποτήρια κόκκινου κρασιού.

Μεταλαβαίνω την ώρα
που αλλάζει ο ρους της σύνταξης
και οι λέξεις γδύνονται τις  συνήθειες
την ώρα που τις γεννά το ένστικτο. Ατόφιες

Συνταράσσομαι από το θαυμαστό κράμα ,
δύο πολύτιμα μέταλλα
που εκσκάπτει το ένα το άλλο
και λιώνουν μαζί σε ακατέργαστα στολίδια.

Σηκώνω το βάρος του απαίδευτου μυαλού μου,
μα δεν χρειάζεται
γιατί η ουσία μιλάει απευθείας στην καρδιά.




Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Μικρές διαταγές



Οι λέξεις κουράστηκαν.
Τα σχόλια θα παραμείνουν ασχολίαστα.
                     
Μην μιλάς.


Τα λόγια κρεμάστηκαν
και τα μάτια κοιτιούνται ανυποψίαστα.

  Πάρε με αγκαλιά.                                                                    


Οι ψυχές ζεστάθηκαν
και κουρνιάζουν απροσχεδίαστα.

   Χόρεψε με.

Τώρα που οι ήχοι στάθηκαν,
οι κινήσεις γίνονται αβίαστα.

Αγάπησε με.


Τα κορμιά επιλέχθηκαν.

Άφησε τα ν΄αγγίζονται ανενδοίαστα.   

Aptal Adam - Dance me till the end of love